Artosipun: “Ujian kang paling abot yoiku ujian Nabi, lan para ulama, lan wong-wong kang nyerupaini lan sapanunggalane.”
Baca Juga: Ngaji Jiwa Jawi; Nama Japamantra dan Doa
Hikmah kaping tiga, dhateng Allah inggih meniko final, sampun ngantos tresno kito ing makhluk ngalahaken tresno kito dhateng Allah. Kito kedah inget bilih ing lebet badan manungsa wonten manah, akal, lan hawa nafsu.
Nafsu meniko cenderung ing hal-hal ingkang gadhah sipat material kados bondo dunya ingkang ngarah dhateng kepuasan pribadi.
Putra putri lan bondo kesugihan inggih meniko simbol kepuasan duniawi, ingkang tansah dipuntresnoni dening umat manungsa.
Baca Juga: Ngaji Jiwa Jawi; Eling Pepeling Filosofi Caping
Nanging, nyatanipun putra putri lan bondo kesugihan kito dipungunaaken dening Allah kangge nguji takwa lan iman umat manungsa. Allah berfirman lebet Serat al-anfal ayat 28:
وَٱعْلَمُوٓا۟ أَنَّمَآ أَمْوَٰلُكُمْ وَأَوْلَٰدُكُمْ فِتْنَةٌ وَأَنَّ ٱللَّهَ عِندَهُۥٓ أَجْرٌ عَظِيمٌ
Artosipun: Ngertio siro kabeh, sabenere bondo dunya lan anak-anak iku kabeh dadi ujian, mula sabenere mung ing sisih Allah anane pahala kang gedhe (QS. al-Anfal: 28).
Ayat meniko ngemutaken kito sami, sampun ngantos ketakwaan lan iman kito luntur amargi sibuk ngurus yuga (anak) lan madosi donya.